Η τεχνητή νοημοσύνη είναι ένα πολύ σημαντικό εργαλείο, του οποίου όλες τις χρήσεις δεν τις έχουμε δει ακόμη, δήλωσε μεταξύ άλλων, ο διοικητής της Εθνικής Αρχής Κυβερνοασφάλειας, Μιχάλης Μπλέτσας, σε συνέντευξή του στον δημοσιογράφο Νίκο Δρόσο, του ΑΠΕ – ΜΠΕ, στο περιθώριο του 10ου Οικονομικού Φόρουμ των Δελφών.
Ακολουθεί η συνέντευξη:
Νίκος Δρόσος: Αγαπητέ κύριε Μπλέτσα επιτρέψτε μου να σας καλωσορίσω στο 10ο οικονομικό Φόρουμ των Δελφών, και βεβαίως στην εκπομπή του Αθηναϊκού Πρακτορείου. Ως Διοικητής της Εθνικής Αρχής Κυβερνοασφάλειας, είστε ο άνθρωπος για να απαντήσει στο συγκεκριμένο ερώτημα, αυτή τη στιγμή βιώνουμε μία ραγδαία τεχνολογική εξέλιξη, AI, τεχνητή νοημοσύνη και όλα τα συναφή. Η κυβερνοασφάλεια μπορεί να αντιμετωπίσει αυτές τις απειλές, ή είναι λογικό να αυξάνεται το αίσθημα ανασφάλειας, εκ μέρους των πολιτών και των επιχειρήσεων;
Μιχάλης Μπλέτσας: Κοιτάξτε, δεν είναι λογικό να αυξάνεται το αίσθημα ανασφάλειας για τον απλούστατο λόγο ότι όσο περισσότερες δραστηριότητες περνάμε στον κυβερνοχώρο, όσο περισσότερες δραστηριότητες γίνονται ψηφιακά, άυλα, τόσο περισσότερα περιστατικά θα έχουμε αναλογικά, αυτό είναι φυσικό, είναι μέσα στην ανθρώπινη φύση. Εκεί που υπάρχουν τα χρήματα, εκεί θα γίνεται και η απάτη, όλο και περισσότερο. Από την άλλη, εκείνο που προσπαθούμε να κάνουμε είναι αφενός, να αλλάξουμε τη νοοτροπία που είχαμε μέχρι στιγμής, διότι μέχρι στιγμής πρώτα σχεδιάζαμε ένα σύστημα το βάζαμε σε λειτουργία και μετά σε δεύτερο χρόνο σκεφτόμασταν πως θα το κάνουμε πιο ασφαλές. Αυτό είναι το πιο σημαντικό, δηλαδή η κυβερνοασφάλεια θα πρέπει να είναι από την αρχή μέσα στα συστατικά κάθε συστήματος, που χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητά μας. Και αυτό μπορούμε να το επιτύχουμε με πάρα πολλούς τρόπους, η βασική αποστολή της Εθνικής Αρχής Κυβερνοασφάλειας είναι να βάλει αυτούς τους κανόνες, αυτό το ρυθμιστικό πλαίσιο, έτσι ώστε αυτό να συμβαίνει αυτόματα.
Νίκος Δρόσος: Η τεχνητή νοημοσύνη κατατάσσεται για εσάς, τους ανθρώπους της κυβερνοασφάλειας, στη γκρίζα ζώνη της ανήθικης χρήσης της τεχνολογίας ή είναι υπερβολικός ο όρος και ο θεσμισμός, για να ελεγχθεί η καινοτομία της;
Μιχάλης Μπλέτσας: Κοιτάξτε, η τεχνητή νοημοσύνη είναι ένα εργαλείο και είναι ένα πολύ σοβαρό, σημαντικό εργαλείο, του οποίου τις χρήσεις δεν τις έχουμε δει όλες ακόμη. Βλέπουμε πάντα καινούργιες, κάθε μέρα βλέπουμε καινούργιες χρήσεις και αυτή τη στιγμή, μπορώ να σας πω ότι για εμάς στον τομέα της κυβερνοαφάλειας είναι μία μεγάλη πρόκληση, είναι περισσότερο απειλή από ό,τι είναι αρωγός. Αυτό αλλάζει μέρα με τη μέρα φυσικά, είναι πολύ νωρίς, για να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα, αν θέλετε, τα οποία θα μας οδηγήσουν, ή θα μας οδηγούν στο μέλλον, είναι μια καινούργια τεχνολογία και όπως όλες οι τεχνολογίες έχει θετικές και αρνητικές χρήσεις. Δεν την βλέπουμε, δηλαδή, σαν κάτι ιδιαίτερο, σαν κάτι που αλλάζει τη δουλειά μας δραστικά. Προφανώς την βλέπουμε και θέλουμε να την δούμε και θέλουμε να την έχουμε σαν ένα πολλαπλασιαστή δυνατοτήτων, όπως και όλα τα εργαλεία.
Νίκος Δρόσος: Πολλαπλασιαστή δυνατοτήτων και συνάμα, ενδεχομένως απειλών. Θεωρείτε ότι οι ρυθμιστικές ενέργειες, στις οποίες προχωρά η ευρωπαϊκή νομοθεσία για την τεχνητή νοημοσύνη και οι αυτορρυθμίσεις των λεγομένων big tech, θεραπεύουν ζητήματα, όπως η αυθαίρετη χρήση πνευματικών έργων, προσωπικών δεδομένων;
Μιχάλης Μπλέτσας: Όχι, σε καμία περίπτωση, η αυτορρύθμιση των μεγάλων πλατφορμών είναι ένα αστείο, είναι ένα ανέκδοτο, αυτή τη στιγμή, και με τις πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού γίνεται ακόμα λιγότερη άξια αναφοράς η λεγόμενη αυτορρύθμιση, αυτή τη στιγμή. Από την άλλη, η Ευρωπαϊκή Ένωση ίσως να βιάζεται να βάλει κάποιους κανόνες για χρήσεις, οι οποίες όταν μπουν, οι κανόνες δεν έχουν βγει ακόμα στην επιφάνεια. Είναι κάτι που αλλάζει μέρα με την μέρα, έχουμε τεράστιες εξελίξεις στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης τους τελευταίους έξι μήνες, επομένως, εκείνο που θα πρέπει να μάθει να κάνει η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι να επικαιροποιεί τις ρυθμίσεις και να αντιδρά και αυτή, όσο γίνεται πιο γρήγορα. Το GDPR για παράδειγμα, είναι ήδη απαρχαιωμένο και χρήζει μίας ανανέωσης.
Νίκος Δρόσος: Μολονότι τόσο πρόσφατο.
Μιχάλης Μπλέτσας: Δεν είναι τόσο πρόσφατο. Ξέρετε, στους χρόνους της τεχνολογίας αυτή τη στιγμή, το να μιλάμε για τέσσερα και πέντε χρόνια, είναι τεράστιος χρόνος. Και προφανώς, το λάθος που κάνουμε συνήθως, κάθε φορά που προσπαθούμε να ρυθμίσουμε τεχνολογίες, είναι ότι αντί να κοιτάξουμε τις χρήσεις, αντί να κοιτάξουμε τί θα θέλαμε να κάνουμε με την τεχνολογία, κοιτάμε την τεχνολογία. Που σημαίνει ότι ο νόμος απαρχαιώνεται πάρα πολύ γρήγορα. Πρέπει να δούμε λίγο πιο μακριά και να βλέπουμε τις χρήσεις.
Νίκος Δρόσος: Είναι ένα παγκόσμιο ζήτημα, είναι ένα ευρωπαϊκό ζήτημα, εδώ στην πατρίδα μας, την Ελλάδα, είναι έτοιμο, είναι ώριμο το οικοσύστημα που παρέχει ασφάλεια συστημάτων, για να αντιμετωπίσουνε αυτή την εξέλιξη;
Μιχάλης Μπλέτσας: Κοιτάξτε, ο ιδιωτικός τομέας έχει πολλές δυνατότητες. Έχουμε πολλές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στο συγκεκριμένο τομέα, έχουμε εταιρείες που παράγουν τεχνολογία, στο συγκεκριμένο τομέα, και έχουμε και εταιρείες που παράγουν τεχνογνωσία, έχουν τεχνογνωσία επαρκή θα έλεγα. Από την άλλη, το μεγάλο πρόβλημα είναι ο δημόσιος τομέας.
Νίκος Δρόσος: Ως άνθρωπος της έρευνας και της επιστήμης, ποια θα έπρεπε να είναι η στρατηγική προτεραιότητα της χώρας μας ακριβώς σε αυτόν τον τομέα που αναφερθήκατε, τόσο σε ό,τι αφορά στην ασφάλεια, όσο και στην ανάπτυξη, φερ’ ειπείν η οδός των data centers που προωθείται ιδιαίτερα στην Ελλάδα..
Μιχάλης Μπλέτσας: Όχι δεν είναι, τα data centers δεν έχουν να κάνουν πολλά πράγματα με την κυβερνοασφάλεια. Και η προσωπική μου άποψη είναι ότι είναι μεν απαραίτητα, διότι χρειάζονται πολλά από τα συστήματα να έχουν εντοπιότητα, έτσι ώστε να μπορούν να ελεγχθούν πολύ καλύτερα, από την άλλη δεν είναι τα data centers ένας παράγοντας, ο οποίος συμβάλλει σημαντικά στην κυβερνοασφάλεια. Υπάρχουν πάρα πολλά θέματα, υπάρχουν θέματα νοοτροπίας, καταρχήν η κυβερνοασφάλεια δεν είναι κάτι που απασχολούσε το μέσο στέλεχος μίας επιχείρησης, μέχρι πολύ πρόσφατα, και ακόμα δεν νομίζω ότι συμβαίνει αυτό.
Νίκος Δρόσος: Σε ικανοποιητικό βαθμό.
Μιχάλης Μπλέτσας: Ούτε αυτό νομίζω ότι συμβαίνει ακόμα, ειδικά στον δημόσιο τομέα. Στον δημόσιο τομέα έχουμε πολύ μεγάλο πρόβλημα, το οποίο διογκώνεται από το γεγονός ότι ο δημόσιος τομέας δεν μπορεί να κρατήσει στελέχη τεχνολογίας, και χρειάζονται τα στελέχη τεχνολογίας μέσα στον δημόσιο τομέα, διότι κάθε οργανισμός πρέπει να έχει μια θεσμική μνήμη για τα συστήματά του. Κάποιος πρέπει να ξέρει τι είναι τα συστήματα που χρησιμοποιεί, τι κάνουν, ποια είναι η έκθεσή τους σε κίνδυνο, έτσι ώστε να μπορεί να διαχειριστεί ουσιαστικά μία πολιτική ασφάλειας. Το δημόσιο δεν μπορεί να πληρώσει ανθρώπους που να κάνουν αυτή τη δουλειά, να το πω πολύ απλά, διότι υπάρχει τεράστια έλλειψη παγκόσμια στον χώρο αυτών των στελεχών, επομένως κάποιος που ξέρει αυτή τη δουλειά θα πάει να απασχοληθεί στον ιδιωτικό τομέα με πολλαπλάσιες αποδοχές. Επομένως, κάτι πρέπει να γίνει στον δημόσιο τομέα, έτσι ώστε να υπάρξει μία συνέχεια.
Νίκος Δρόσος: Κρατώ αυτή την ιδιαίτερα σημαντική καταληκτική σας επισήμανση και σας ευχαριστώ για τη σημερινή παρουσία σας στο πρόγραμμά μας.
Μιχάλης Μπλέτσας: Και εγώ σας ευχαριστώ.
Παρακολουθήστε τη συνέντευξη στη διεύθυνση: https://youtu.be/ThynieQ4COk
